Posts Tagged ‘Οικογένεια Μαυρομιχάλη’

petrompeis.jpg (37632 bytes)Ο επιλεγόμενος και Πετρόμπεης. Υπήρξε η ισχυρότερη προσωπικότητα των Μαυρομιχαλαίων και ο τελευταίος ηγεμόνας της Μάνης. Γεννήθηκε στα 1765 και διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή του αγώνα του Εικοσιένα, καθώς και στην μεταπελευθερωτική πολιτική ζωή της χώρας. Ήδη κατά την εφηβική του ηλικία διακρίθηκε για τις ικανότητές του και στην περίοδο του διωγμού των κλεφτών, στα πρώτα χρόνια του 19ου αι. έσωσε πολλούς και τους φυγάδευσε στο Ιόνιο. Από τα 1800 και μετά, όπου και σημειώνεται ο θάνατος του πατέρα του, κατάφερε να ειρηνεύσει την οικογένειά του, που σπαρασσόταν από οξύτατες εσωτερικές αντιθέσεις. Όταν οι Γάλλοι, μετά τη συνθήκη του Τίλσιτ (1807), κατέλαβαν τα Επτάνησα ο Μαυρομιχάλης, πιστεύοντας ότι είχαν δημιουργηθεί ευνοϊκές συνθήκες για την απελευθέρωση της Πελοποννήσου, επεδίωξε, σε συνεργασία με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, να προκαλέσει το ενδιαφέρον τους για την προετοιμασία και την οργάνωση απελευθερωτικού κινήματος.

Αλλά ο Ναπολέοντας, απασχολημένος τότε με την προετοιμασία της εκστρατείας του στην Αίγυπτο, στην οποία μάλιστα και τον προσκάλεσε να πάρει μέρος, ανέβαλε να αποφασίσει. Γι’ αυτό και έστειλε τον Μαυρομιχάλη κοντά στο στρατηγό του Δανσελότο στην Κέρκυρα, μέχρι να υπάρξουν ευνοϊκότερες περιστάσεις. Όμως, σύντομα τα Επτάνησα αλλάξανε χέρια. Οι Γάλλοι αναγκαστήκανε να τα εγκαταλείψουν και μαζί και ο ίδιος, που καταδιωγμένος πέρασε στο Δυρράχιο και από κει στην Κωνσταντινούπολη και τη Μάνη, που βρήκε να σπαράσσεται από εμφύλιες διαμάχες για την ηγεμονία, που υποκινούσαν οι Τούρκοι για να την ελέγχουν. Οι αντιθέσεις, που δημιουργήθηκαν στη Μάνη μεταξύ των ισχυρών οικογενειών της περιοχής κατά την τελευταία πριν από την Επανάσταση δεκαετία, πρόσφεραν στον Μαυρομιχάλη την ευκαιρία να ασχοληθεί ενεργότερα με τα δημόσια πράγματα και να επαναφέρει τη γαλήνη στον τόπο. (περισσότερα…)

Ήταν γιος του Κατσή, γι’ αυτό και τον ονόμαζαν και Κατσάκο. Πήρε μέρος στους πολέμους του Εικοσιένα και διακρίθηκε ιδιαίτερα στις μάχες εναντίον του Ιμπραήμ στη Μεσσηνία. Στα χρόνια του Καποδίστρια φυλακίστηκε. Κατόρθωσε όμως να δραπετεύσει από το Ναύπλιο και να φθάσει στην επαναστατημένη Μάνη, όπου ανέκοψε και κυριολεκτικά διέλυσε την εκστρατεία του διοικητή της Καλαμάτας Κορνηλίου εναντίον της Τσίμοβας και των Μανιατών.

Στα 1834, όπου και πάλι η Μάνη επαναστάτησε εναντίον της Αντιβασιλείας, πήρε μέρος ενεργό στις συγκρούσεις με το βαυαρικό στρατό του στρατηγού Φέδερ, που κατατροπώθηκε και στο μεγαλύτερο μέρος αιχμαλωτίστηκε. Ο Βαυαρικός στρατός πραγματοποιούσε την τρίτη1 απόπειρα γκρεμίσματος των Μανιάτικων Πύργων, που τελικά αναβλήθηκε.

Θεωρείται από τις ευγενέστερες φυσιογνωμίες του Αγώνα, εξαιτίας της συμπεριφοράς και του σεβασμού του απέναντι στους αιχμαλώτους. Πέθανε στη Μάνη στα 1859.

Παραπομπή (Α. Δ. Δασκαλάκη «Αρχείον Τζωρτζάκη – Γρηγοράκη, Ανέκδοτα Ιστορικά έγγραφα της Μάνης, 1810 – 1815»).
1. Μια πρώτη απόπειρα επί Θεοδωρόμπεη Γρηγοράκη (1810-1815) οι Τούρκοι μ’ ένα έγγραφο, σ’ εκτέλεση για την καταστολή πειρατείας εκ μέρους των Μανιατών, σουλτανικού φιρμανιού διάταξαν: να γκρεμιστούν οι Πύργοι οι χρησιμεύοντες ως καταφύγιο των πειρατών και μ’ ένα άλλο έγγραφο: να γκρεμιστούν όλοι γενικώς οι Πύργοι της Μάνης και να απαγορευτή η ανέγερση νέων ουδέποτε εξετελέσθη κανένα. Δεύτερη, παρόμοια, απόπειρα επί Καποδίστρια·άκαρπη και τούτη. (περισσότερα…)